4228. Mane loquutus cum iis, dicebant quod nihil sum, quia ad cogitandum, ad et loquendum, ad omnia ferar, et sic nihil ex me, quod manifeste perceperunt multi, nam ita fui per 4 nunc annos, ut nihil ex me cogitavi, nec loquutus; sed videor usque quandoque quasi sim qui cogito et loquor; sed cum inquiritur illico inveniuntur ii, qui intulerunt: mane loquutus sum cum iis, cum postquam mirati, dicere datum, quod hoc bene sit, quia tunc si malum cogitat aut loquitur non meum sit, sed malorum spirituum, quare non appropiatur mihi, se crederem quod a me, appropriaretur malum mihi, si malum mihi, et sic adderem actuale malum, actuali malo; si bonum, tunc est a Domino, sic non tribuo mihi meritum ex bono cogitando, loquendo, faciendo, ita nec peccatum facio, quare qui talis est, ut credat quod res ita se habeat, sicut habet, hoc est qui in vera fide, seu in veritate fidei est, is est absque quod peccatum tunc committat, et committere quid malum sibi videatur, tunc credit quod res se habeat sicut habet, quod mali spiritus sint, qui fecerunt, et persuaserunt ei, ita non appropriatur ei malum: ii cum quibus loquutus, quia multi eorum fuerunt praedicatores, dicebant quod hoc bene sit, volentes similiter esse, ut possent esse absque peccato; sed dicere datum iis, quod nusquam possint tales esse, nisi sint in fide charitatis, non est scire, sed est agnoscere et credere, si agnoverint in vita, quod accipiant in altera vita adhuc plus agnoscere, et tunc simul agnoscere debent, quod nullus habere possit fidem, quam a Domino, ita hoc credere, et ita esse nisi a Domino, quod quoque dicebant, quia praedicarunt fidem esse a Solo Domino, sed non agnoverunt. Dictum porro, quod ita praedicarunt, cum malum quis fecit, quod dixerint eum passum se duci a diabolo; cum praedicarunt bene, dixerunt quod ducti sint a spiritu sancto, et orant, ut spiritus sanctus ducat eorum cogitationes et loquelas, sed usque tametsi ita dixerunt, non crediderunt; hoc agnoscebant, et missi in statum loquelae suae tunc, seu in amorem sui ex eo quod itadixerunt, tunc fassi quod ita esset. 1749, 21 April.