4175. De amoris conjugialis pulchritudine Mihi est pulchritudo oblata, quoad exiguissimum, velata quadam quasi nube, ne viderem, et simul perceptio data, quod sit pulchritudo amoris conjugialis, erat talis, ex affectione percipere data, ut vix aliud dici possit, quam ipsa pulchritudo, quia ita amor conjugialis formatus, adeo ut sit ipse amor conjugialis, qui pulchritudo, aspiciens ad intima; inde omnis pulchritudo. Visum etiam quales ejus repraesentationes, quod irides coeruleae variae, tum pluviae aureae. 1749, 19 Mart.