De infernali turba dolosa in hac camera a tergo fere, prius videas [909], ubi nihil aliud agunt, quam consultant, quomodo fraudulenter decipiant eos, qui iis obveniunt, cum hac turba loquutus sum, quod aliqui mirati, quod cum iis loqui permitteretur, sed respondi, quod mihi id concessum sit, etiam cum pessimis diabolis, quia mihi nihil nocere possunt, aliter si nocere possent, tunc aversatio adest, ac timor, nullus autem mihi timor inesse pro iis potest, quia a Domino tutus sum; quare nusquam cum diabolis, si loqui mecum vellent, id vetitum est, ut quoque scirem, qualis eorum vita, et quale infernum; praeterea etiam iis dicere dabatur, quod per colloquutionem cum iis, scire possunt quales sunt, ii enim non aliter sciunt, quam quod in vita corporis sint, nam corporei sunt; praeterea quod sic de semet instrui queant: ac praeterea quia sunt in inferno, potius miserendum est, quam iis aliquid malum faciendum, si enim non loquerer, et si dura loquerer, sicut quaedam animae ex vita corporis secum traxerunt, tunc superadderentur iis supplicia, quod contra misericordiam et charitatem foret, nam etiam iis bene velle, christianum est: praeterea quoque quidam in vita mihi cogniti, et non creditum, quod infernales fierent, erant.