10218. `Et dabunt quisque expiationem animae suae in numerando illos': quod significet purificationem seu liberationem a malo per agnitionem et fidem quod omnia {1}vera et bona fidei et amoris, et eorum ordinatio ac dispositio sint a Domino, et nihil ab homine, constat ex significatione `dare expiationem animae suae' quod sit purificari seu liberari a malo per verum fidei, quod hic est agnoscere quod omnia vera et bona sint a Domino, et ex significatione `numerare Israelem' quod sit ordinatio et dispositio illorum a solo Domino et non ab homine; quod haec significentur, constat ex omnibus illis quae {2}hic dicuntur de dimidio {3}sicli quod daretur Jehovae, et de expiatione per {4}illud in numerando populum, per `siclum' enim `sanctitatis' significatur verum quod solius Domini, per `expiationem per illum' significatur purificatio {5}seu liberatio a malo, n. (x)9506, et per `numerare filios Israelis' significatur ordinare et disponere omnia vera et bona Ecclesiae, n. 10,217. [2] Cum his ita se habet: prohibitum fuit numerare filios Israelis, quoniam per numerare significabatur ordinare et disponere, et per filios Israelis (c)ac per tribus in quas distincti erant, significabantur omnia vera et bona fidei et amoris in complexu; et quia horum ordinatio et dispositio erat solius Domini et non hominis, ideo numerare illos erat praevaricatio qualis est apud illos qui sibi vindicant vera quae fidei et bona quae amoris, ac ordinationem et dispositionem illorum; qui quales sunt, notum est in Ecclesia, sunt enim illi qui {6}semetipsos justificant per id quod sibi pro merito reputent omnia fidei et amoris, et consequenter credant se ex fide et ex operibus a semet mereri caelum; hoc malum involvebat numeratio populi a Davide, de qua ita in Libro 2 Samuelis, Addidit ira Jehovae exardescere in Israelem; ideo {7}incitabat Davidem contra eos, dicendo, Abi, numera Israelem et Jehudam; dixit itaque ad Joabum, Pervagare {8} omnes tribus Israelis et {9}numerate populum, ut noverim numerum {10}populi; dixit Joabus ad regem, Addat Jehovah Deus tuus ad populum totidem totidemque centenis vicibus; at dominus meus rex, cur desiderat verbum hoc? sed praevaluit verbum regis contra Joabum et contra principes exercitus; quare exiverunt ad numerandum populum Israelem. Post percussit cor Davidis illum, quare dixit ad Jehovam, Peccavi valde quod feci; verumtamen, Jehovah, transire fac quaeso iniquitatem servi Tui, quia stulte egi valde. Sed missus est Gad propheta ad Davidem ut eligeret unum malum ex tribus; ac elegit pestem, qua mortui sunt viri ad septuaginta milia, xxiv 1 seq.;