4427. De divitiis, potentia et magnificentia in altera vita, tum de Plutone Infernum Loquutus cum quodam qui antrorsum inferius paulum, quem arbitratus magnum et opulentum fuisse in vita corporis (Czare) , dicendo quod nihil habeant in altera, non vestes, non aurum et argentum, non aliquos qui iis serviant, sed quod sint pauperrimi, secus ac in vita corporis, solum quod phantasiam illam secum trahant, quod adhuc putent se esse tales, cum tamen non sint. Tunc dicere datum, quod angeli sint magnificentissimi, habitent in palatiis ita magnificis, ut quoad architecturam et inde magnifica, omnia palatia mundi ne quidem comparari possint, et hoc cum varietate in aeternum, sic quod illi magnificentissimi sint, sed usque tales quod humillimi; praeterea quod opulentissimi, habitent in atmosphaeris quantum spectari possint aureis, adamantinis, rubinorum, unionum, cum tamen sint illi qui omnia ex corde et plura adhuc dare aliis velint, imo usque ut priventur illis modo alii iis gaudeant: quod potentissimi, quod millia imo myriades conferant suam potentiam in illos, et possint subjugare infernum, cum tamen tales sunt ut nemini imperare velint; qui circum mirati sunt valde quod ita sit, cum tamen ita se habeat, at qui volunt et cupiunt divites esse, potentes esse, nihil prorsus habent.