4346. De conscientia Loquutus cum quodam qui nullam conscientiam habuit in vita corporis, qui diu fuit in camera obscura, et dicebat se in tenebris degere et eas prae luce amare, loquutus cum eo de conscientia, dicebat quod nesciret quid esset, informatus eo modo ut perciperet, ex spurio illo cogitationis, quod est [ex] amore sui et mundi: dum is perciperet quod hoc contra ejus cogitationem esse, quicquid contra amorem sui et mundi, et quod hoc quod ei contrariatur angat, dum appercipit non ita fieri sicut cogitat, ex hoc scire potest, quid conscientia, nempe quod est contra bonum et verum, [quum] quid contingit, quo adigitur cogitare aut facere, tunc est angor inde; sic ut sit charitas et amor coelestis qui regit ita Dominus, absque amore sui aut mundi; inde appercipiebat quid conscientia, sed quid misericordia nesciebat, et dicebatur quod misericordia sit ubi non misericordia quandoque apparet, sicut dum intendit quid commune bonum, et malos punit, et quandoque alios ut redigat in ordinem, est misericordia erga commune; sicut etiam in bello est finis victoria, et inde bonum commune, et servatio multorum, tunc nulla est misericordia eorum qui occumbunt, quia est misericordia in fine multorum, ita in aliis, at spoliare alios sui causa, hoc est immisericordia, quia finis est malus et propter se contra commune bonum; his instruebatur, 1749, 9 Aug. Porro charitas et misericordia se extendit a proximo ad plures, a pluribus ad commune, a communi ad Regnum Domini, a Regno Domini ad Dominum, Qui est omne in omnibus, inde sciri potest quid charitas et misericordia respective. 1749, 9 Aug.