89. Vers. 4. Hae nativitates caelorum et terrae, cum creavit illos, in die quo fecit Jehovah Deus terram et caelos. 'Nativitates caelorum et terrae' sunt formationes hominis caelestis. Quod de formatione ejus nunc agatur, constat manifeste, etiam ex singulis quae sequuntur; ut, quod 'nulla herba adhuc germinaverit'; quod 'nullus homo ad colendum humum'; tum quod 'formaverit Jehovah Deus hominem'; dein quod 'omnem bestiam, et avem caelorum'; de quibus tamen formatis in capite praecedente actum est; quare hic de alio homine agitur: quod adhuc patet ex eo quod nunc primum dicatur 'Jehovah Deus'; in praecedentibus, ubi de spirituali homine, solum 'Deus'; tum quod nunc dicatur 'humus et ager,' in praecedentibus modo 'terra'; et quod in hoc versu primum praeponatur caelum tertae, et dein terta caelo; causa est quia 'terta' significat extemum hominem, et 'caelum' internum, apud spiritualem hominem in quo reformatio, incipit a terta seu externo homine; hic autem ubi de caelesti, incipit ab interno homine seu a caelo.