2445. Quod `pluere' sit damnari, constat a significatione pluviae; `pluvia' in Verbo in genuino sensu significat benedictionem, inde etiam salvationem, sed in opposito sensu maledictionem, inde etiam damnationem; quod benedictionem et inde salvationem ex pluribus locis constat, at quod in opposito sensu maledictionem et inde damnationem, patet ab his; apud Esaiam, Tabernaculum erit in umbram interdiu ab aestu, et in refugium et in latibulum ab inundatione et (o)a pluvia, iv 6:
apud Ezechielem, Dic ad incrustantes ineptum, et cadet, erit pluvia inundans, qua vos lapides grandinis cadetis:... pluvia inundans in ira Mea erit, et lapides grandinis in excandescentia ad consummationem, xiii 11, 13 apud Davidem, Dedit pluvias eorum grandinem, ignem flammarum in terra eorum, et percussit vitem eorum, et ficum eorum, Ps. cv 32, 33;
ubi de Aegypto, de qua ita apud Mosen, Jehovah dedit tonitrua et grandinem, et vibrabat se ignis super terra, et pluere fecit Jehovah grandinem super terra Aegypti, Exod. ix 23, 24.
This page is part of 
© 2000-2001 The Academy of the New Church