10577. `Et gratiam faciam cui gratiam facio, et misericordiam faciam cui misericordiam facio': quod significet quod Divinum Verum et Bonum revelabitur illis qui recipiunt, constat ex significatione `gratiam facere' quod sit donare vero {1}et bono spirituali, hic revelare illud quia agitur de interno et externo Ecclesiae, cultus, et Verbi; et ex significatione `misericordiam facere' quod sit donare vero et bono caelesti, hic {2} revelare illud; quod sit apud illos qui recipiunt, est quia non aliis revelantur interna Verbi, Ecclesiae, et cultus, quam qui recipiunt. [2] Quod `gratiam facere' sit donare vero et bono spirituali, et `misericordiam facere' sit donare vero et bono caelesti, est quia gratia praedicatur de fide, et misericordia de amore; ac bonum fidei est bonum spirituale, (c)et bonum amoris est bonum caeleste; quid bonum spirituale et bonum caeleste, et quae differentia, videatur in locis citatis n. 9277; et quod illi qui {3}in spirituali regno Domini sunt dicant gratiam, et illi qui {1}in caelesti regno Domini sunt dicant misericordiam, n. 598, 981, 5929; nisi talis differentia foret inter gratiam et inter misericordiam, non diceretur facere gratiam et facere misericordiam; inde {4}quoque est quod Jehovah dicatur `gratiosus et misericors,' Exod. xxxiv 6; Joel ii 13; Ps. ciii 8; Ps. cxlv 8: et apud Esaiam, Propterea manebit Jehovah ad praestandum gratiam vobis, et propterea attollet Se ad miserandum vestri, xxx 18. Quoniam duo sunt ad quae omnia Ecclesiae se referunt, amor et fides, et quia misericordia est amoris ac gratia ut et veritas est fidei, ideo in Verbo dicitur misericordia et gratia quando Dominus imploratur, et dicitur misericordia et veritas quando Dominus describitur, ut in sequentibus his locis: apud Davidem, Misericordia Tua coram oculis meis, et ambulo in veritate Tua, Ps. xxvi 3: