76. (Vers. 17.) "Et (cum) vidi Ipsum." - Quod significet praesentiam Divinae majestatis, constat ex illis quae praecedunt de Filio hominis, quae omnia sunt Divinae majestatis, ut patet ab explicatione eorum in sensu interno; ut quod "indutus esset talari et praecinctus ad mamillas zona aurea," per quae significatur quod Divinum Verum et Divinum Bonum ab Ipso procedat; quod "caput Ipsius et capilli candidi tanquam lana candida, tanquam nix," per quae significatur Divinum in primis et ultimis; quod "pedes Ejus essent similes chalcolibano (tanquam) in camino igniti," per quae significatur quod Humanum Ejus etiam in ultimis esset plenum Divino Amore; quod "vox Ejus tanquam vox aquarum multarum," per quae significatur quod omne Divinum Verum ab Ipso; quod "haberet in dextra sua manu stellas septem," per quae significatur quod inde omnia bona et vera caeli et ecclesiae; quod "ab ore Ejus romphaea anceps acuta exiret," per quae significatur quod ab Ipso dispergantur omnia falsa; quod "facies Ejus sicut sol fulgeret in sua potentia," per quae significatur quod a Divino Amore Ipsius omnia caeli essent: quod haec Divina sint, et visa plena Divinae majestatis, patet. Quod "videre" hic significet praesentiam illorum nunc intimam, constare potest ex eo, quod etiam prius dictum sit quod illa "viderit" (vers. 12), ex quo visu etiam illa descripta sunt; et quod nunc iterum dicatur, "Vidi Ipsum," et ex viso "ceciderit ad pedes Ipsius sicut mortuus;" inde est, quod per "videre" hic significetur praesentia Divinae majestatis. Haec praesentia facta est Johanni cum vidit faciem Ipsius sicut solem in sua potentia; inde enim illustrabatur et implebatur stupore pro Divino, nam a Domino ut Sole omnis Divina lux est, et Divina lux transit in interiora; inde talis est praesentia et talis impletio (ut constare potest ex illis quae in opere De Caelo et Inferno de Domino ut Sole, n. 116-125, de Luce et Calore in Caelo inde, n. 126-140, et de Conversione ad Ipsum, n. 17, 123, 144, 145, 151, 255, 272, 510, 548, 561, ostensa sunt). Praeterea sciendum est quod homini bini visus sint, unus ex fide cogitativa, alter ex amore; dum modo ei visus est ex fide cogitativa, tunc visus est absque stupore pro Divina Ipsius majestate; cum autem ei visus est ex amore, tunc est cum stupore Divinae majestatis: causa est, quia tunc conversus est ad Ipsum; amor enim convertit, non autem fides cogitativa absque amore (ut constare potest ex locis nunc supra citatis de Conversione, ex opere De Caelo et Inferno: quod ita sit, notissimum est in mundo spirituali). Inde patet quod per "vidi Ipsum" secundo significetur praesentia Divinae majestatis.