474. (Vers. 5.) "Et Angelus Quem vidi stantem super mari et terra, sustulit manum Suam in caelum," (Vers. 6.) "et juravit per Viventem in saecula saeculorum," significat contestationem et testificationem Domini per Se Ipsum. Per "Angelum stantem super mari et terra" intelligitur Dominus (n. 470); per "tollere manum in Caelum" significatur contestatio, haec, quod "tempus non erit amplius (vers. 6); per "jurare" significatur testificatio, haec, quod "in diebus vocis Septimi Angeli consummabitur mysterium Dei" (vers. 7); per "Viventem in saecula saeculorum," intelligitur Ipse Dominus, ut supra (cap. i. 18; cap. iv. 9, 10; cap. v. 14; Dan. iv. 31 (B.A. 34)); quod Dominus testificetur per Se Ipsum, videbitur mox. Ex his patet, quod per haec, "Et Angelus, Quem vidi stantem super mari et terra, sustulit manum Suam in Caelum, et juravit per Viventem in saecula saeculorum," significetur contestatio et testificatio Domini per Se Ipsum. Quod Jehovah juret, hoc est, testificetur per Se Ipsum, constat ex his locis:
"Per Me Juravi, exivit ex ore Meo Verbum quod non revocabitur" (Esaj. xlv. 23);
"Per Me Juravi, quod in desolationem futura sit domus haec" (Jerem. xxii. 5);
"Juravit Jehovah per Animam Suam" (Jerem. li. 14; Amos vi. 8);
"Juravit Jehovah per Sanctitatem Suam" (Amos iv. 2{1});
"Juravit Jehovah per Dextram Suam, et per Brachium roboris Sui" (Esaj. lxii. 8);
"Ecce Ego Juravi per Nomen Meum magnum" (Jerem. xliv. 26). Quod Jehovah, hoc est, Dominus "juraverit per Se Ipsum," significat quod Divinum Verum testetur, est enim Ipse Divinum Verum, et hoc testatur a se et per se. (Praeter illa, quod "Jehovah juraverit," videatur Esaj. xiv. 24; cap. liv, 9: Psalm. lxxxix. 4, 36 (B.A. 3, 35); Psalm. xcv. 11; Psalm. cx. 4; Psalm. cxxxii. 11.) Quod dicatur quod "Jehovah juraverit," est quia Ecclesia apud filios Israelis instituta fuit Ecclesia repraesentativa, et inde repraesentata est conjunctio Domini cum Ecclesia per foedus, qualiter fit inter duos, qui pacta sua jurant; quare quia juramentum fuit foederis, dicitur quod "Jehovah juraverit;" per quod tamen non intelligitur quod juraverit, sed quod Divinum Verum id testetur. Quod juramentum fuerit foederis, patet ex his:
"Juravi tibi, et inii foedus ut esses Mihi" (Ezech. xvi. 8);
"Ad recordandum foederis, Juramenti quod Juravit" (Luc. i. 72, 73). (Psalm. cv. 9; Jerem. xi. 5; cap. xxxii. 22; Deutr. i. 34{2}; cap. x. 11, cap. xi. 9, 21; cap. xxvi. 3, 15; cap. xxxi. 20; cap. xxxiv. 4.) Quia foedus erat repraesentativum conjunctionis Domini cum Ecclesia, et reciproce Ecclesiae cum Domino, ac juramentum erat foederis, ac jurandum erat ex vero in se, ita quoque per illud, ideo permissum fuit filiis Israelis jurare per Jehovam, et sic per Divinum Verum (Exod. xx. 7; Levit. xix. 12; Deutr. vi. 13; cap. x. 20; Esaj. xlviii. 1; cap. lxv. 16: Jerem. iv. 2: Sach. v. 4);
sed postquam repraesentativa Ecclesiae abrogata sunt, etiam juramenta foederis a Domino abrogata sunt (Matth. v. 33-37; cap. xxiii. 16-22). @1 2 pro "1"$ @2 34 pro "32"$
This page is part of 
© 2000-2001 The Academy of the New Church