252. Simile est cum multis aliis; sicut quod ubi dicitur "gaudium," etiam dicatur "laetitia." Ut in his: - "Ecce gaudium et laetitia occidere bovem" (Esai. xxii. 13). "Gaudium et laetitia assequentur.. fugient tristitia et gemitus" (Esai. xxxv. 10; li. 11). "Excisum est e Domo De nostri laetitia et gaudium" (Joel i. 16). "Abrogabitur.... vox gaudii et vox laetitiae" (Jerem. vii. 34; xxv. 10). "Jejunium decimi erit domui Jehudae in gaudium et laetitiam" (Sach. viii. 19). "Laetemini in Hierosolyma, gaudete in ea" (Esai. lxvi. 10). "Gaude et laetare, filia Edomi" (Thren. iv. 21). "Laetabuntur caeli, et gaudebit terra" (Psalm. [1]xcvi. 11). "Audire me [2]facies gaudium et laetitiam" (Psalm. li. 10 [B.A. 8]). "Gaudium et laetitia invenietur in" Zione, "confessio et vox cantus" (Esai. li. 3). "Erit.. laetitia, et multi super nativitate Ipsius gaudebunt" (Luc. i. 14). "Cessare faciam.. vocem gaudii et vocem laetitiae, vocem sponsi et vocem sponsae" (Jerem. vii. 34; xvi. 9; xxv. 10). "Adhuc audietur in loco hoc...., vox gaudii et vox laetitiae, ac vox sponsi et vox sponsae" (Jerem. xxxiii. 10, 11). (Et alibi.) Quod utrumque tam gaudium quam laetitia dicatur, est quia gaudium predicatur de bono et laetitia de vero, seu gaudium de amore et laetitia de sapientia; est enim gaudium cordis et laetitia spiritus, seu gaudium est voluntatis, et laetitia est intellectus. Quod conjugium Domini et Ecclesiae etiam in his sit, patet ex eo, quod dicatur, "Vox gaudii et vox laetitiae, vox sponsi et vox sponsae" (Jerem. vii. 34; xvi. 9; xxv. 10; xxxiii. 10, 11);