951. Qui se sanctos putarunt in vita corporis, sunt in terra inferiore ante pedem sinistrum; ibi apparent sibi quandoque facie lucentes, quod profluit ex ideis sanctitatis eorum; sed exitus eorum est quod teneantur ibi in maxima cupidine ascendendi in caelum, quod putant esse in alto; cupido eorum augetur et vertitur magis et magis in anxietatem, quae crescit in immensum usque dum agnoscunt quod non sancti sint: cum inde eximuntur, sentire iis datur fetorem sui, qui est graveolentus.