6712. Ex his nunc constat unde origo proximi ab homine Ecclesiae ducenda; et quod quisque proximus sit in eo gradu quo propior est Domino; et quia Dominus est in bono charitatis, quod proximus sit secundum quale boni, ita secundum quale charitatis. {1} 1 In A S i notes as follows with which cp n.6818-6824:
(In sequente transactione, si Domino ita placet), de proximo, quod sit homo in singulari de proximo, quod sit societas plurium magis de proximo, quod sit patria adhuc magis de proximo, quod sit genus humanum adhuc magis de proximo, quod sit Ecclesia adhuc magis de proximo, quod sit Regnum Domini adhuc magis de proximo, ita quod sit solus Dominus:
nam qui patriam amat, seu bonum publicum, in altera vita Regnum Domini amant, nam ibi tunc eorum patria. CAPUT II 1. Et ivit vir e domo Levi, et duxit filiam Levi. 2. Et concepit mulier, et peperit filium, et vidit illum quod bonus ille, et abscondit illum tribus mensibus. 3. Et non potuit amplius abscondere illum, et accepit sibi capsam junci, et bituminavit illam bitumine et pice, et posuit in illi natum, et posuit in alga ad ripam fluminis. 4. Et stabat soror ejus e longinquo ad cognoscendum (x)quid fieret illi. 5. Et descendit filia Pharaonis ad lavandum ad flumen; et puellae ejus euntes ad latus fluminis, et vidit capsam in medio algae et misit ancillam suam, et accepit illam. 6. Et aperuit, et vidit illum natum, et ecce puer flens; et miserta super illum, et dixit, De natis Hebraeorum hic. 7. Et dixit soror ejus ad filiam Pharaonis, Num ibo et vocabo tibi mulierem nutricem ex Hebraeis, et lactet tibi natum? 8. Et dixit illi filia Pharaonis, Abi, et ivit puella, et vocavi matrem nati. 9. Et dixit ei filia Pharaonis, Adduc tibi natum hunc, et lacta illum mihi, et ego dabo mercedem tuam; et accepit mulier natum et lactavit illum. 10. Et crevit natus, et adduxit illum filiae Pharaonis, et fui ei in filium, et vocavit nomen illius Moscheh, et dixit, Quia ex aquis eduxi illum. 11. Et factum in diebus illis, et crevit Moscheh, et exivit a fratres suos, et vidit onera illorum, et vidit virum Aegyptium percutientem virum Hebraeum e fratribus suis. 12. Et prospexit huc et illuc, et vidit quod nullus vir, et percussit Aegyptium, et abscondidit illum in arena. 13. Et exivit die altero, et ecce duo viri Hebraei altercantes, et dixit improbo, Quare percutis socium tuum? 14. Et dixit, Quis posuit te ad virum principem et judicem super nos? Num ad occidendum me tu dicis, quemadmodum occidisti Aegyptium? et timuit Moscheh et dixit, Certe notum est verbum. 15. Et audivit Pharao verbum hoc, et quaesivit occidere Moschen; et fugit Moscheh a coram Pharaone, et habitavit in terra Midian, et habitavit juxta puteum. 16. Et sacerdoti Midianis septem filiae, et venerunt et hauserunt, et impleverunt canaliculos, ad potandum gregem patris sui. 17. Et venerunt pastores, et depulerunt illas; et surrexit Moscheh, et adjuvit illas, et potavit gregem earum. 18. Et venerunt ad Reuelem patrem suum; et dixit, Quapropter festinastis venire hodie? 19. Et dicebant, Vir Aegyptius liberavit nos e manu pastorum, et etiam hauriendo hausit nobis, et potavit gregem. 20. Et dixit ad filias suas, Et ubi ille? quare hoc reliquistis virum? vocate illum, et edat panem. 21. Et voluit Moscheh habitare cum viro, et dedit Zipporam filiam suam Moschi. 22. Et peperit filium, et vocavit nomen ejus Gerschom, quia dixit, Peregrinus sum in terra aliena. 23. Et factum in diebus multis his, et moriebatur rex Aegypti, et suspirabant filii Israelis e servitio, et clamabant; et ascendit clamor illorum ad DEUM e servitio. 24. Et audivit DEUS gemitum illorum, et recordatus est DEUS foederis Sui cum Abrahamo, cum Jischako, et cum Jacobo. 25. Et vidit DEUS filios Israelis, et cognovit DEUS.