393. Antequam explicatur quod in sensu interno illa significentur, sciendum quomodo se res habet cum fide. Antiquissima Ecclesia talis fuit ut nullam fidem agnoverit nisi quae ab amore, usque adeo ut ne quidem nominare vellent fidem; nam omnia quae fidei erant, percipiebant per amorem a Domino; tales etiam sunt angeli caelestes, de quibus prius. Sed quia praevisum quod genus humanum tale esse non posset et quod separarent fidem ab amore in Dominum, et ex fide singularem doctrinam facerent, provisum etiam est ut quoque separaretur; sed usque ita ut per fidem, seu per cognitiones fidei, acciperent a Domino charitatem, sic ut cognitio seu auditio praecederet, et per cognitionem seu auditionem donaretur a Domino charitas, hoc est, amor in proximum et misericordia, quae charitas non solum indivulsa esset a fide sed etiam principale fidei constitueret: successit tunc, loco perceptionis quae fuit apud Antiquissimam dictaret, non quid verum sed quod verum, et hoc quia Dominus ita Ecclesiam, conscientia, quae comparata per fidem adjunctam charitati locutus in Verbo; tales factae sunt Ecclesiae post diluvium, quoad multam partem; talis fuit Ecclesia primitiva, seu prima post Adventum Domini: angeli spirituales in eo distinguuntur ab angelis caelestibus.