2284. `Forte inventi fuerint ibi decem': quod significet si reliquiae usque essent, constat a significatione numeri `decem' quod sint reliquiae, de qua in Parte Prima n. 576, 1738; quid autem reliquiae sunt, in variis locis prius, ut n. 468, 530, 560, 561, 660, 661, 1050, 1738, 1906 dictum et ostensum est, nempe quod sit omne bonum et omne verum apud hominem quod reconditum latet in ejus memoriis, et in ejus vita; [2] notum est quod nihil bonum et nihil verum nisi a Domino; tum quod bonum et verum continue a Domino apud hominem influat, sed quod recipiatur diversimode; et quidem hoc secundum vitam mali, `et secundum principia falsi, in quibus se homo confirmavit; haec sunt quae bona et vera a Domino continue influentia vel exstinguunt, vel suffocant, vel pervertunt; ne itaque bona malis et vera falsis commisceantur, si enim commiscerentur, periret homo in aeternum, Dominus separat illa, et bona ac vera quae accepit, recondit in interiore ejus homine, unde Dominus nusquam permittet ut prodeant (quamdiu in malo et falso est, sed tunc solum cum in aliquo statu sancto est {1}, vel in quadam anxietate, vel {2} in morbis, et similibus; haec quae Dominus ita recondidit apud hominem, sunt quae vocantur `reliquiae,' quarum mentio plurima fit in Verbo, sed nondum alicui notum, quod illa significent; [3] homo secundum qualitatem et quantitatem reliquiarum, hoc est, boni et veri apud eum, fruitur beatitudine et felicitate in altera vita, nam ut dictum, reconditae sunt in interiore ejus homine, et tunc patent cum homo corporea et mundana reliquit; Dominus solus novit, quales et quantae hominis reliquiae sunt; homo nusquam hoc scire potest; nam hodie homo talis est ut mentiri possit bonum, cum tamen intus nihil nisi malum est; tum quoque homo apparere potest sicut malus, cum tamen intus habeat bonum; quare nusquam homini licet judicare de altero qualis {3} ejus vita spirituale est, solus enim Dominus, ut dictum, hoc novit; sed unicuique licet judicare de altero qualis est quoad vitam moralem et civilem, hoc enim societatis interest: [4] communissimum est quod illi qui opinionem captarunt, de aliquo vero fidei, de aliis judicent quod salvari nequeant nisi similiter credant ac illi, quod tamen Dominus prohibuit, Matth vii 1, 2; cum tamen ex multa experientia mihi notum factum sit quod ex omni religione salventur, modo per charitatis vitam reliquias boni (c)et apparentis veri receperint; haec sunt quae intellecta per `si inventi fuerint decem, quod non perderentur propter decem,' quibus significatum, si reliquiae essent, quod salvarentur. [5] Charitatis vita es bene cogitare de alio et ei bene velle, et percipere apud se gaudium ex eo quod alii etiam salventur; at charitatis vitam non habent qui volunt quod nulli alii salventur quam qui credunt sicut ii, (m)et magi: qui indignantur quod aliter sit(n): hoc constare potest solum ex eo quod plures ex gentibus quam ex Christianis salventur; qui erunt eorum bene cogitarunt de proximo et ei bene voluerunt, melius quam qui Christiani vocantur, vera fidei in altera vita recipiunt, et prae Christianis agnoscunt Dominum; angelis enim nihil jucundius e felicius est quam instruere illos qui ex tellure in alteram vitam veniunt @1 After similibus.$ @2 aut.$ @3 quae.$