21. 1] De sensu spirituali, nemo potest videre sensum spiritualem nisi ex doctrina genuini veri; ex hac videri potest sensus spiritualis, quando aliqua scientia correspondentiarum est; at qui in doctrina falsi est, ille non potest videre aliquid sensus spiritualis; trahit et ducit correspondentias, quas novit, ad falsa doctrinae suae; quare potest adhuc plus falsificare Verbum: quare sensus vere spiritualis Verbi est a solo Domino; haec causa est, quod non liceat alicui in Mundo naturali nec in mundo spirituali investigare sensum spiritualem Verbi ex sensu literae ejus, nisi sit prorsus in doctrina Divini veri, et in illustratione a Domino; quare ex doctrina Divini Veri confirmata ex sensu literae Verbi potest videri sensus spiritualis; sed nusquam potest doctrina primum videri ex sensu spirituali; false cogitat qui dicit secum, scio correspondentias plures, nunc scire possum doctrinam Divini Veri, sensus spiritualis docebit me illam; hoc non fieri potest; sed ut dictum, secum dicat, scio doctrinam Divini Veri, nunc videre possum sensum spiritualem, modo sciam correspondentias; sed tamen usque erit in illustratione a Domino, quia sensus spiritualis est ipsum Divinum Verum in sua luce, et intelligitur per gloriam, et sensus literae per nubem, in locis in Verbo de quibus. 2] Quod sensus spiritualis in Verbo sit, confirmetur per 10 loca in Verbo Prophetico, tum in Evangelistis, et quoque in Apocalypsi, quae loca adducantur, et ostendatur quod non forent aliquid absque sensu spirituali.