Discipuli dicebant ad Jesum, "Quodnam signum tui adventus et consummationis saeculi?" Et tunc Dominus praedixit statui ecclesiae successivos usque ad finem, et de fine ejus haec: "Tunc apparebit, signum Filii hominis;... et videbunt Filium hominis venientem in nubibus caeli cum virtute et gloria" (Matth. xxiv. 3, 30; Marc. viii. 26; Luc. xxi. 27):

per "consummationem saeculi" intelligitur ultimum tempus ecclesiae: per "adventum in nubibus caeli cum gloria," intelligitur aperitio Verbi, et manifestatio quod Verbum de Ipso solo scriptum sit. Apud Danielem, "Vidi... et ecce cum nubibus caelorum... Filius hominis veniens" (vii. 13). In Apocalypsi, "Ecce venit cum nubibus. et videbit Ipsum omnis oculus" (i. 7);

hoc etiam de Filio hominis, ut patet a vers. 13, ibi; tum alibi in Apocalypsi, Vidi cum ecce nubes alba, et super nube sedens similis Filio hominis (xiv. 14). [2] Quod Dominus aliud apud Se intellexerit per "Filium Dei," et aliud per "Filium hominis," patet a responso Ipsius ad Principem sacerdotum;

"Sacerdos magnus dixit ad Jesum, Adjuro Te per Deum viventem, ut nobis dicas num Tu sis Christus, Filius Dei. Dixit illi Jesus, Tu dixisti, Ego sum: veruntamen dico vobis, a nunc videbitis Filium hominis sedentem a dextris potentiae, et venientem in nubibus caeli" (Matth. xxvi. 63, 64):

hic primum confessus est quod sit "Filius Dei," et postea dicit quod "visuri sint Filium hominis sedentem a dextris potentiae, et venientem in nubibus caeli;" per quae intelligitur, quod post passionem crucis in Divina potentia esset aperiendi Verbum, et instaurandi ecclesiam; quod non prius fieri potuit, quia non prius vicerat infernum, et glorificaverat Humanum suum. Quid per "sedere super nubibus caeli," et "venire in gloria," significatur, in opere De Caelo et Inferno (n. 1) explicatum est.