et praeter haec legit plura ex Evangelistis (Ut Matth. iii. 17; xvii. 5; Joh. i. 18; iii. 16; xx. 31), et multoties alibi, ubi Dominus quoad Humanum suum Vocatur Filius Dei, et ubi Ipse ex Humano suo Jehovam vocat Patrem suum; ut et ex Prophetis, ubi praedicitur, quod Ipse Jehovah in mundum venturus esset; inter quae etiam haec duo, apud Esaiam:

"Dicetur in die illo, Ecce Deus noster Hic, quem exspectavimus ut liberet nos; Hic Jehovah, quem exspectavimus, exsultemus et laetemur in salute Ipsius" (xxv. 9):

"Vox clamantis in deserto, Parate viam Jehovae, complanate in solitudine semitam Deo nostro: ....revelabitur enim gloria Jehovae; et videbunt omnis caro simul. ....Ecce Dominus Jehovih in forti venit, ....sicut Pastor gregem suum pascet" (Esai. xl. 3, 5, 10, 11). [3.] Et angelus dixit, "Quoniam Ipse Jehovah in mundum venit, et assumpsit Humanum [[1]et per id salvavit et redemit homines], ideo Ipse apud Prophetas vocatur Salvator et Redemptor." Et tunc coram illis legit haec sequentia:

"Tantummodo inter te Deus, et praeterea non Deus. Profecto Tu Deus occultus, Deus Israelis Salvator" (Esai. xlv. 14, 15) "Nonne Ego Jehovah, et non amplius Deus praeter Me, Deus justus et Salvator [[2]non] praeter Me" (Esai. xlv. 21, 22) "Ego Jehovah, et non praeter Me Salvator" (Esai. xliii. 11). "Ego Jehovah Deus tuus et Deum praeter Me non agnosces, et Salvator non praeter Me" (Hosch. xiii. 4). "Ut sciat omnis caro, quod Ego Jehovah Salvator tuus et Redemptor tuus" (Esai. xlix. 26; lx. 16). "Quoad Redemptorem nostrum, Jehovah Zebaoth nomen Ipsius" (Esai. xlvii. 4). "Redemptor eorum, fortis Jehovah Zebaoth nomen Ipsius" (Jerem. l. [1]34). "Jehovah Petra mea et Redemptor meus" (Psalm. xix. 15 [B.A. 14]). "Sic dixit Jehovah Redemptor tuus, Sanctus Israelis, Ego Jehovah Deus tuus" (Esai. xlviii. 17; xliii. [2]14; xlix. 7; liv. 8). "Tu Jehovah Pater noster, Redemptor noster a saeculo nomen tuum" (Esai. lxiii. 16). "Sic dixit Jehovah, Redemptor tuus; ...Ego Jehovah faciens omnia, ....et solus a Me Ipso" (Esai. xliv. 24). "Sic dixit Jehovah Rex Israelis, et Redemptor ejus Jehovah Zebaoth; Ego Primus et.. Ultimus, et praeter Me non Deus" (Esai. xliv. 6). "Jehovah Zebaoth nomen Ipsius, et Redemptor tuus Sanctus Israelis,Deus totius terrae vocabitur" (Esai. liv. 5). "Ecce dies venient, ...cum suscitabo Davidi Germen justum, qui regnabit Rex; ....et hoc Nomen Ipsius, Jehovah Justitia nostra" (Jerem. xxiii. 5, 6; xxxiii. 15, 16). "In die illo erit Jehovah in Regem super totam terram; in die illo erit Jehovah unus, et Nomen Ipsius unum" (Sach. xiv. 9). [4.] Ex his et illis sedentes super soliis confirmati unanimiter dixerunt, quod Ipse Jehovah assumpserit Humanum, ad redimendum et salvandum homines. Sed tunc audita est vox ex Romano-Catholicis, qui occultaverant se post altare, dicens, "Quomodo potest Jehovah Deus Homo fieri, estne Creator Universi?" Et convertit se unus ex sedentibus super soliis secundi ordinis, et dixit, "Quis tunc?" Et ille post altare tunc stans juxta altare respondit, "Filius ab aeterno." Sed responsum tulit, "Estne Filius ab aeterno secundum vestram confessionem etiam Creator universi? et quid Filius ac Deus natus ab aeterno? et quomodo potest Divina Essentia, quae est una et individua, separari, ac unum ejus descendere, et non simul totum?" [5.] Altera Ventilatio de Domino erat, annon sic Pater et Ipse unum sunt, sicut anima et corpus unum sunt. Dixerunt, quod hoc consequens sit, quia a patre est anima. Tunc unus ex illis qui sedebant super soliis in tertio ordine, legebat ex Symbolica Fide, quae Athanasiana vocatur, haec:

"Tametsi noster Dominus Jesus Christus Filius Dei est Deus et Homo, usque non sunt duo, sed unus Christus, immo est prorsus unus, est una Persona; quoniam sicut anima et corpus faciunt unum hominem, ita Deus et Homo est unus Christus." Dixit legens, quod Symbolum illud, ubi illa verba sunt, receptum sit in Universo Christiano orbe, etiam a Romano-Catholicis. Et dixerunt, "Quid pluribus opus est? Sunt Deus Pater et Ipse unum, sicut anima et corpus unum sunt." Et dixerunt, "Quia ita est, videmus, quod Humanum Domini sit Divinum, quia est Humanum Jehovae; tum quod Dominus quoad Divinum Humanum adeundus sit, et quod sic et non aliter adiri possit Divinum quod Pater Vocatur. Hoc illorum conclusum confirmavit angelus per plura ex Verbo, inter quae fuerunt haec. [Apud Esaiam:] "Puer natus est nobis, Filius datus est nobis cujus nomen, Mirabilis, Consiliarius, Deus, Heros, Pater aeternitatis, Princeps pacis" (ix. 5 [B.A. 6]):

apud eundem, "Abraham non cognoscit nos, et Israel non agnoscit nos; Tu Jehovah Pater noster, Redemptor noster a saeculo nomen tuum" (lxiii. 16). Et apud Johannem: "Jesus.. dixit, Qui credit in Me, ...credit in Ipsum qui misit Me, et qui videt Me, videt Ipsum qui misit Me" (Joh. xii. 44, 45). "Dixit Philippus" ad Jesum, "Monstra nobis Patrem...; dicit illi Jesus, ....Qui vidit Me, vidit Patrem; quomodo ergo tu dicis, monstra nobis Patrem? Nonne credis, quod Ego in Patre et Pater in Me? ....Credite Mihi, quod Ego in Patre et Pater in Me" (xiv. 8, 9[, 10, 11]). Jesus dixit, "Ego et Pater unum sumus" (x. 30):

tum, "Omnia quae Pater habet. Mea [1]sunt,". ..."et omnia Mea" Patris (xvi. 15; xvii. 10). Demum, "Jesus.. dixit, Ego sum via, Veritas et Vita, nemo venit ad Patrem, nisi per Me" (xiv. 6). [6.] His legens addidit, quod similia quae a Domino de Se et suo Patre hic dicta sunt, etiam ab homine de se et sua anima dici possint. His auditis dixerunt omnes uno ore et corde, quod Humanum Domini sit Divinum, et quod hoc adeundum sit ut adeatur Pater; quoniam Jehovah Deus, per illud Se misit in mundum, et Se fecit visibilem oculis hominum, et sic accessibilem: pariter fecit Se visibilem, et sic accessibilem in forma Humana antiquis, sed tunc per angelum; sed quia haec forma fuit repraesentativa Domini Venturi, ideo omnia ecclesiae apud antiquos fuerunt repraesentativa. [7.] Post haec sequebatur Deliberatio de Spiritu Sancto. Et primum detecta est plurium idea de Deo Patre, Filio, et Spiritu Sancto, quae erat, quod Deus Pater sederet in alto, et Filius ad dextram Ipsius, et a Se emitterent Spiritum Sanctum, ad illustrandum, docendum, justificandum et sanctificandum homines. At tunc audita est vox e caelo, dicens, "Non sustinemus illam cogitationis ideam: quis non scit, quod Jehovah Deus sit omnipraesens? Qui hoc scit et agnoscit, etiam agnoscet, quod Ipse illustret, doceat, justificet et sanctificet, et quod non sit Deus medians, distinctus ab Ipso, minus a duobus, ut persona a persona; quare removeatur prior idea, quae est vana, et recipiatur haec, quae est justa, et videbitis hoc clare. [8.] Sed tunc audita est vox a Romano-Catholicis, qui juxta altare Templi stabant, dicens, "Quid tunc est Spiritus Sanctus, qui in Verbo nominatur apud Evangelistas, et apud Paulum, a quo tot docti e clero, imprimis a nostro, se dicunt duci? Quis hodie in Christiano orbe Spiritum Sanctum, et ejus operationes, negat?" Ad haec convertit se unus ex illis, qui super soliis secundi ordinis sedebant; et dixit, "Vos dicitis, quod Spiritus Sanctus sit Persona per se, et Deus per se; sed quid est Persona exiens et procedens a Persona, nisi operatio exiens et procedens? Non potest una persona ex altera exire et procedere, sed operatio potest. Aut qui est Deus exiens et procedens a Deo, nisi Divinum exiens et procedens? Non potest Deus unus ab altero, per alterum exire et procedere, sed Divinum potest ex Deo Uno. [9.] His auditis, sedentes super soliis unanimiter concluserunt quod Spiritus Sanctus non sit Persona per se, ita nec Deus per se, sed quod sit Sanctum Divinum exiens et procedens ex Unico Deo omnipraesente, qui est Dominus. Ad haec dixerunt angeli stantes ad mensam auream, super qua erat Verbum, "Bene; non legitur ullibi in Vetere Foedere quod Prophetae locuti sint Verbum ex Spiritu Sancto, sed ex Jehovah; et ubi in Novo Foedere dicitur Spiritus Sanctus, intelligitur Divinum procedens, quod est Divinum illustrans, docens, vivificans, reformans et regenerans." [10.] Post haec successit altera ventilatio de Spiritu Sancto, quae erat, A quo procedit Divinum, quod intelligitur per Spiritum Sanctum, num ex Patre vel num ex Domino. Et cum hoc ventilabant, affulsit lux e caelo, ex qua viderunt, quod Sanctum Divinum, quod intelligitur per Spiritum Sanctum, non procedat ex Patre per Dominum, sed ex Domino a Patre, comparative sicut apud hominem, ejus activum non procedit ab anima per corpus, sed ex corpore ab anima. Hoc angelus stans ad mensam confirmavit per haec e Verbo:

"Ille, quem misit Pater, verba Dei loquitur; non.. ex mensura [1]dat Deus Illi Spiritum; Pater amat Filium, et omnia dedit in manum Ipsius" (Joh. iii. 34, 35). "Exibit virga de trunco Jischaji; ....quiescet super Ipso Spiritus Jehovae, spiritus sapientiae et intelligentiae, spiritus consilii et virtutis" (Esai. xi. 1[, 2]). Quod Spiritus Jehovae datus sit super Illum, et quod esset in Illo (Esai. xlii. 1; lix. 19, 20; lxi. 1; Luc. iv. 18). "Quando venerit Spiritus Sanctus, quem ego missurus sum vobis a Patre" (Joh. xv. 26). "Ille Me glorificabit, quia ex meo accipiet, et annuntiabit vobis; omnia, quaecunque Pater habet, Mea sunt; propter hoc dixi, quod ex Meo accepturus sit, et annuntiaturus vobis" (Joh. xvi. 14, 15). "Si abivero, mittam" Paracletum "ad vos" (Joh. xvi. 7). Quod Paracletus sit Spiritus Sanctus (Joh. xiv. 26). "Nondum erat Spiritus Sanctus, quia Jesus nondum glorificatus erat" (Joh. vii. 39). Post glorificationem autem, Jesus inspiravit et dixit Discipulis, "Accipite Spiritum Sanctum" (Joh. xx. 22). Et in Apocalypsi:

"Quis non.... glorificet Nomen tuum Domine, quia solus Sanctus es" (xv. 4). [11.] Quoniam Divina operatio Domini ex Divina omnipraesentia Ipsius per Spiritum Sanctum intelligitur, ideo cum ad discipulos locutus est de Spiritu Sancto, quem Ipse a Patre missurus est, etiam dixit, "Non relinquam vos orphanos; ....abeo et venio ad vos; ....et in die illo cognoscetis, quod Ego in Patre meo, et vos in Me, et Ego in vobis" (Joh. xiv. 18, 20, 28). Et mox antequam abivit e mundo, dixit, "Ecce Ego vobiscum sum omnibus diebus usque ad consummationem saeculi" (Matth. xxviii. 20). His coram illis lectis, dixit angelus, "Ex illis et pluribus aliis ex Verbo patet quod Divinum, quod vocatur Spiritus Sanctus, procedat ex Domino a Patre. Ad haec sedentes super soliis, dicebant, "Hoc est Divina Veritas. [12.] Demum factum est decretum, hoc: - "Quod ex deliberatis in hoc Concilio clare viderimus, et inde pro sancta Veritate agnoscamus, quod in Domino Deo Salvatore Jesu Christo, sit Divina Trinitas, quae est, Divinum a Quo quod vocatur Pater, Divinum Humanum quod vocatur Filius, et Divinum procedens quod Vocatur Spiritus Sanctus: conclamantes. Quod in Christo omnis plenitudo Divinitatis habitet corporaliter (Coloss. ii. 9). Ita est unus Deus in Ecclesia." [13.] Postquam haec in magnifico illo Concilio conclusa sunt, surrexerunt; et venit angelus custos ex cimeliarchio, et apportabat cuivis ex illis, qui super soliis consederunt, vestes splendidas, hic et ibi intertextas filis aureis, et dixit, "Accipite Vestes nuptiales." Et deducti sunt in gloria in Novum Caelum Christianum, cum quo Ecclesia Domini in terris, quae est Nova Hierosolyma, conjuncta erit.