134. His adjicientur haec Memorabilia. Primum: - Quondam intravi templum in mundo spirituum, ubi plures erant congregati; et ante concionem inter se ratiocinati sunt de Redemptione. Templum erat quadratum, et non aliquae fenestrae in parietibus, sed magna apertura supra in medio tecti, per quam lux e caelo intrabat, et plus illuminabat, quam si fuissent fenestrae a lateribus. Et ecce subito, cum in sermocinatione de redemptione erant, nubes atra e septentrione alluens obtexit aperturam, unde tenebrae factae sunt, ut non videret unus alterum, et Vix quisquam palmam suam. Cum propter hoc obstupefacti steterunt, ecce atra illa nubes findebatur in medio, et per fissuram visi sunt angeli demissi e caelo, et hi nubem ab utraque parte discusserunt, ex quo in templo iterum factum est luminosum; et tunc angeli demiserunt unum ex se in templum, qui vice eorum interrogabat congregatos, de qua re contendunt, quoniam tam obscura nubes superveniens sustulit lucem, et induxit tenebras. Responderunt quod de redemptione; et quod haec facta sit a Filio Dei per passionem crucis, et quod per illam expiaverit, et liberaverit genus humanum a damnatione et morte aeterna. Sed ad haec dixit angelus demissus, "Quid per passionem crucis? Exponite cur per illam." [2.] Et tunc sacerdos venit, et dixit, "Ego exponam in serie, quae scimus et credimus, quae sunt, quod Deus Pater iratus contra genus humanum, damnaverit illud, et a clementia sua excluserit, et declaraverit omnes devotos et maledictos, et addixerit inferno; et quod voluerit, ut Filius Ipsius damnationem illam in Se susciperet, et quod Filius annuerit, et propter id descenderit, et assumpserit Humanum, et passus Se crucifigi, et sic damnationem generis humani in se transferri; nam legitur, `Maledictus omnis suspensus super ligno crucis;' et quod Filius sic propitiaverit Patrem intercedendo et mediando; et quod tunc Pater ex amore erga Filium, et ex miseria visa in Illo super ligno crucis commotus sanciverit, quod condonaturus sit, `sed solum illis quibus imputo justitiam tuam, hos faciam ex filiis irae et maledictionis filios gratiae et benedictionis, ac justificabo et salvabo; reliqui maneant sicut prius sancitum est, filii irae.' Haec est fides nostra, et illa sunt justitia, quam Deus Pater infert fidei nostrae, quae sola justificat et salvat." [3.] Angelus his auditis diu conticuit, haesit enim in stupore, et post solvit silentium, et fatus est haec; "Potest orbis Christianus in tantum insanire, et a sana ratione in talia deliria abscedere, et ex illis paradoxis fundamentale salutis dogma concludere? Quis non potest videre, quod illa e diametro sint contra ipsam Divinam Essentiam, hoc est, contra Divinam Ipsius Amorem et Divinam Ipsius Sapientiam, et simul contra Ipsius omnipotentiam et omnipraesentiam? Ita facere non potest ullus herus probus contra famulos suos et ancillas suas; immo nec fera contra catulos et pullos suos; est infandum. Estne contra Divinam essentiam Ipsius annihilare vocationem, quae facta est ad omnes et singulos ex genere humano? Estne contra Divinam essentiam immutare ordinem ab aeterno constabilitum, qui est, ut quisque secundum suam vitam judicetur? Estne contra Divinam essentiam subtrahere amorem et misericordiam alicui homini, et plus universo generi humano? Estne contra Divinam essentiam ex visa in Filio miseria reduci in misericordiam, et quia misericordia est ipsa Dei essentia, reduci in suam essentiam? ac nefandum est cogitare, quod usquam ex illa exiverit; est enim illa Ipse ab aeterno in aeternum. [4.] Estne etiam impossibile inferre in aliquod ens, quale est fides vestra, justitiam redemptionis, quae in se est Divinae omnipotentiae, et illam imputare et addicare homini, et hunc absque ullis aliis mediis declarare justum, purum, et sanctum? Estne impossibile remittere alicui peccata, ac aliquem innovare, regenerare et salvare ex sola imputatione, et sic injustitiam vertere in justitiam, et maledictionem in benedictionem? Potestne sic infernum vertere in caelum, et caelum in infernum, aut draconem in Michaelem, et Michaelem in draconem, et sic discindere pugnam inter illos? Quid opus nisi uni subtrahere fidei vestrae imputationem, et indere alteri? Ita nos, qui in caelo sumus, trepidabimus in aeternum. Nec est justitiae et judicii, ut alter in se suscipiat alterius nefas, et nefarius insons fiat, et nefas sic diluatur. Hocne est contra justitiam et Divinam et humanam? Orbis Christianus ignorat adhuc, quod ordo sit, et plus quid ordo, quem Deus, cum mundum creavit, simul introduxit; et quod Deus non possit agere contra illum, quoniam tunc ageret contra Se; est enim Deus ipse Ordo." [5.] Sacerdos illa ab angelo dicta intellexit, quia angeli, qui supra erant, infuderunt lucem e caelo; et tunc gemuit et dixit, "Quid faciendum? Omnes hodie ita praedicant, et orant, et credunt; in ore omnium est hoc, `Pater bone, miserere nostri, et remitte nobis peccata nostra, propter sanguinem Filii tui, quem pro nobis super cruce effudit;' et ad Christum, `Domine, intercede pro nobis;' et nos sacerdotes illis addimus, `Mitte nobis Spiritum Sanctum.'" Et tunc dixit angelus, "Animadverti, quod sacerdotes parent collyria ex Verbo non interius intellecto, quae super oculos per fidem illorum occaecatos illinunt, aut faciunt inde sibi sicut emplastrum, quod super vulnera a dogmatibus illorum inflicta ponunt, sed usque non sanant illa, quia inveterata; quare adi illum, qui ibi stat (et monstravit me digito), ille docebit te a Domino, quod passio crucis non fuerit redemptio, sed unitio Humani Domini cum Divino Patris; at quod redemptio fuerit subjugatio infernorum, et ordinatio caelorum, et quod absque illis a Domino, cum fuit in mundo, peractis, non fuisset salus alicui in terris, nec alicui in caelis; et docebit amplius ordinem a creatione inductum, secundum quem vivant ut salventur, et quod qui secundum illum vivunt, numerentur inter redemptos, et dicantur electi." His dictis, in templo factae sunt fenestrae a lateribus, per quas luminosum a quatuor plagis mundi influxit, et apparebant cherubi volantes in splendore lucis; et sublatus est angelus ad suos supra aperturam; et laeti recessimus.