154. (Vers. 19.) "Novi opera tua et charitatem." - Quod significet internum eorum qui ab ecclesia, constat ex significatione "operum," quod sint illa quae sunt voluntatis seu amoris caelestis (de qua supra, n. 98), et ex significatione "charitatis," quod sint quae sunt amoris spiritualis; quod per "opera et charitatem" significetur internum ecclesiae, est quia illa quae sunt voluntatis seu amoris faciunt internum ejus, at illa quae sunt intellectus et fidei faciunt externum ejus. Sunt bini amores, qui faciunt caelum seu ecclesiam, - amor in Dominum et amor erga proximum seu charitas: amor in Dominum est qui vocatur amor caelestis; et amor erga proximum, qui est charitas, est qui vocatur amor spiritualis. Quod ita dicantur, est ex eo, quod caelum distinctum sit in duo regna, quorum unum vocatur regnum caeleste, alterum regnum spirituale; inde quoque amores qui ibi regnant ita vocantur. (Videatur opus De Caelo et Inferno, n. 13-19, et 20-28, ac Doctrina Novae Hierosolymae, n, 54-62 et 84-100: ubi etiam ostensum est quid amor caelestis et quid amor spiritualis, quod nempe amor caelestis sit ex affectione voluntatis facere praecepta Domini, et quod amor spiritualis sit ex affectione intellectus facere praecepta Domini.) Sunt duo apud hominem, quae faciunt caelum aut ecclesiam apud illum, - amor et fides. Amor residet in voluntate hominis, nam quod homo amat hoc quoque vult; fides autem residet in intellectu hominis, nam quod homo credit, hoc quoque cogitat, et cogitatio est intellectus;